NOSTALGIJA Da li se sećate? Ovo su najbolje igračke bivše Jugoslavije

U poplavi današnjih nekvalitetnih i jeftinih igračaka, ne možemo a da se sa nekom čežnjom ne setimo kvalitetnih igračaka koje je za domaće, ali i strano tržište proizvodila Mehanotehnika iz slovenačke Izole.

Igračke koje je proizvodila Mehanotehnika poticale su kreativnost i pripremale decu za neke nove i veće životne avanture. Glavna ideja je bila da se svako dete razvija i raste sa osmehom na licu. Zato je i sigurnost igračaka odnosno materijala koji su upotrebljavani uvek bila na prvom mestu.

Mehanotehnika je osnovana 1952. kao preduzeće za proizvodnju i prodaju metalnih i plastičnih proizvoda.

U početku, preduzeće nije čak posedovalo ni vlastito proizvodno mesto, a zgrada i mašine su obezbeđeni tek krajem sledeće godine kada se na tržištu pojavljuju prvi proizvodi.

Sa rastom potražnje su bili neophodni i veći kapaciteti pa je 1959. izgrađena nova proizvodna hala od 5000 m2 kada se preduzeće u potpunosti seli u Izolu. Iste godine Mehanotehnika se prvi put pojavljuje na Sajmu igračaka u Nirnbergu, gde je bila redovan izlagač sve do današnjih vremena.

Pošto se nikada ništa nije “napamet” radilo, sredinom 60-tih je ustanovljena saradnja sa Odjelom dečije i adolescentne psihologije Univerziteta u Ljubljani, a naziv projekta je bio “Dobra igračka”. Upravo je ovo jedan od razloga zbog kojih je Mehanotehnika počela proizvoditi igračke vrhunske psihološke izvedbe i pedagoškog sadržaja.

1990. Mehanotehnika mijenja ime u Mehano. Uprkos i kasnijim vlasničkim transformacijama, zadržan je stečeni imidž proizvođača kvalitetnih igračaka za decu.

Igračke iz jugoslovenske Izole su postale poznate deci širom sveta. Australija, Brazil, Kanada – samo su neke zemlje u koje su se izvozile. Jedna od najpoznatijih igračaka je svakako bio dečiji telefon koji je dolazio u kompletu od 2 komada, bio je potpuno funkcionalan i ograničavala ga je jedino dužina šnjure koju je imao. Proizvodio se sredinom 1970.

Ipak, zaštitni znak su bili električni vozići koji su imali lokomotivu, vagone, tračnice i delove za prugu koja se mogla sastavljati po priloženim šemama, a uz to i kompletnu drugu “infrastrukturu” za izgradnju pravog malog grada sa železničkom stanicom. Električne lokomotive su bile i ostale pravo malo dizajnersko remek delo, a sva deca koja su 1970. ili 1980. dobila vozić, vrlo verovatno su dobili onaj na čijoj je pozadini pisalo “Made in Yugoslavia”.